2 Nisan 2010 Cuma

BUGÜN İŞE BAŞLADIM...

Dün işe başladım.Evet anlayacağınız gibi süt iznim bitti.. Dün işe gideceğim gibi kuaföre gidip, kendime çeki-düzen vermeye gittim. Orada bulunan bir bayan gerçekten çok moralimi bozdu. Nedenler niçinlerle dolu bir sürü konuşma... Tahmin edebilirsiniz. Eve kkendimi çok kötü hissederek geri geldim. Bütün gece ve sabahçok üzgündüm. Acaba hata mı yapıyorum, daha fazla mı izin yapmalı mıyım..düşündüm.. İşe gittiğimde arkadaşlarım vr beraber çalıştığım doktorlarım beni çok iyi karşıladılar. Klinikte çok yoğundu.Zaman çabuk geçti. Yemekhaneye indiğimde , oğluma bakan bebek  hemşireleriyle karşılaştığımda gözlerimden yaşlar, kontrolümün dışında kamaya başladı. Sonra oğlumun ebeleriyle karşılaştık. Yemekhane de kaldığım sürece ağlamaktan pek birşey yiyemedim.İyi ki bu meslekteymişim dediğim, hayatımdaki nadir anlardan bir tanesiydi..
Eve geldiğimde oğluşumla koyun koyuna yattık.Bakıcı teyzemiz gittikten sonra ağladım ağladım.. Biraz rahatladım, sanırım..
Bugünse işe gittiğimde beynim sürekli Altuğdaydı.Bir ara aradığımda ağlıyordu. O zaman içim parçalandı, doğrusu..Dayanamadım. Telefonu kapattıktan sonr 10 dakika zor dayandım.Tekrar arardığımda uyumuş ve rahatlamış.İşte o zamanbende rahatladım, doğrusu.
Bu arada süt iznimi işten erken çıkarak kullanacağım. Hem de 14:30 çıkacağım.. Ne süper değil mi? Sağolsun, Dr.Cenk Beye. Beni erken çıkarak, oğluşuma daha çabuk kavuşmama destek oluyor..
İşte kısaca 2 günüm böyle geçti...
Yarın da Altuğ için mevlüt okunacak....