BEBEĞİN EVE GETİRİLİŞİ:)))

İşte o büyük an sonunda geldi çattı!!
Sabırsızlıkla beklediğiniz bebeğinizi evinize getirdiniz.Onu sessizce uyuduğu yatağına koydunuz ya da annesinin sıcacık kucağında beslemekle meşgul.Belki de ane ve babanız yanınızda ve hep beraber bebeğe odaklandınız, Her hareketini, gülümsemesini izliyor, mükemmelliğine hayran oluyorsunuz.Bu ilk günlerde zaman durur;bu anlar,uzun süre hatırlayacağınız özel dakikalardır.
Anne baba olmak kolay görünsede , bu durum evde çocuğunuzla yanlız kalana kadar gerçekten anlaymazsınız.Yalnız kaldığınızda yeni bir gerçeklik sizi sarar; bu bebek yaşamak için si,ze bağımlıdır, artık istediğinizde dıaşrı çıkamaz, ondan bağımsız bir yaşam süremezsiniz.Merak etmeyin;zaman içinde yaşadığınız gelişmeler siz de şaşıracak, onunlq birlilkte koşarken bu ilk günleri gülerek hatırlayacaksınız.İçgüdülerinize güvenin, aklınıza takılan soruların yanıtlarını aramaktan çekinmeyin.

ANNELİK İÇGÜDÜNÜZE GÜVENİN!

Yeni doğum yapan çoğu anne , bebekleriyle baş başa kaldıklarında ne yapmaları gerektiğini bilemeyebilir.Ağlayan minik bir bebeğin dilini anlamak, onu rahatlatmak hatta emzirmek bile özel bir beceri isteyen işler gibi görünebilir.

Modern yaşamaın bir cilvesi olsa gerek, çoğu anne eğitimini almadığı ya ada bir kaynaktan öğrenmediği bir işi başaramayacağı duygusunu yaşayabilir.Ancak annelik bir iş değil, yaşamın özünde olan, milyonlarca yıldır yaşanan bir sosyal roldur.İyi bir anne olduğunuz konusunda hiç bir şüphe taşımamalısınız.Bebeğinize tek başına bakacak güce ve yeteneğe doğuştan sahipsiniz!

Bebeğiniz tanımaya çalıştıkça ve iç sesinize kulak verdikçe işlerin daha da yoluna girdiğine tanık olacaksınız...